24 december 2009

gasten

Toen ons huis nog erg rommelig was en wij als gezin leden aan een milde vorm van CHAOS (=Can't Have Anyone Over Syndrome), was het ondenkbaar dat we ooit zoveel genoegen zouden hebben in het ontvangen van gasten. Door ons huis steeds netjes genoeg te houden om warm en uitnodigend te voelen zonder klinische toonzaal te worden, is een onverwachte nieuwe wereld voor ons open gegaan.

Een paar weken geleden besloten we voor oud en nieuw, wat we meestal gewoon met ons gezinnetje vieren, een paar vrienden met hun kinderen uit te nodigen. Kort daarna kwam het bericht dat mijn broer en schoonzus, die dan over zijn uit Amerika, graag aan zouden sluiten. Gisteren kregen we een verzoekje of een vriend uit Abu Dhabi en een vriendin uit Parijs rond oud en nieuw een paar dagen bij ons mogen komen logeren. Dat zet de teller op twaalf gasten van verschillende nationaliteiten en waarschijnlijk komt daar nog wel wat bij.

Nog altijd brengt het vooruitzicht van gasten die een aantal dagen bij ons intrekken wat geregel met zich mee. Ons huis is niet groot en ook zeker niet smetteloos. Maar het vooruitzicht om vrienden of familie voor korte of iets langere tijd in ons huis te ontvangen maakt dat ik met een nieuwe blik naar mijn omgeving kijk. Ik wil graag het veilige, warme, gezellige nestgevoel, dat het huis voor mijn gezin heeft, ook op gasten overbrengen.

Gastvrijheid gaat volgens mij vooral om kleine dingen: zorgen voor een mooi, schoon, opgemaakt bed met wat prettig leesvoer ernaast. Een stapeltje strak opgevouwen handdoeken op het bed. Een paar lege planken in de kast zodat gasten niet uit een koffer hoeven te leven. Een nette badkamer waar ze zich op kunnen frissen. Een hapje en drankje om mee op adem te komen.

Maar natuurlijk gaat het er uiteindelijk om dat een gast zich welkom voelt. En dat zit hem niet in een checklist die afgewerkt moet worden, maar in een oprechte warme ontvangst. In het overbrengen van een welgemeend "mi casa es su casa" gevoel. Gun je gasten om mee te draaien in je gezin en af en toe een klusje op te pakken. Maar gun ze vooral ook de kans om zich even af te zonderen of dingen op zichzelf te doen, zodat het voor alle partijen prettig blijft.

2 opmerkingen:

  1. oh je hebt zo gelijk!!! mijn gezin en ja ook ik lijden aan het zelfde maar toch anders CHAOS canhave etc etc, waardoor het altijd een drukke boel is en ook ik speur dan met andere ogen door en naar mn huis, en kom dat wel tot dezelfde conclusie :-) ik woon niet in een schitterend kasteelachtig groot huis,maar er is altijd ruimte voor iedereen, het is er geen prachtige smetteloze toonzaal(ohnee) maar gewoon gezellig en ja met al die mensen wel wat rommelig te noemen (echt) de tafel is nooit leeg want of er liggen spelletjes op of hij staat gedekt/wordngedekt of er word nagetafeld..... kortom er word gewoon genoten :-D
    fijne dagen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik moet eerlijk zeggen dat ik toch altijd een beetje stressig raak als er zoals nu mensen komen eten met de kerst.
    Ik kan pas genieten als ik klaar ben met mijn schoonmaakklusjes en het eten is voorbereid.
    Beetje last van het 'perfectionisme syndroom', terwijl het helemaal niet perfect is bij ons en natuurlijk ook helemaal niet hoeft te zijn...
    Ik wil er graag vanaf en dat is dan ook een goed voornemen voor 2010: 'goed is goed genoeg!'

    Geniet van jullie dagen met vrienden en familie, want daar gaat het tenslotte om!

    Lilian

    BeantwoordenVerwijderen